hoe wordt de ziekte van Alzheimer vastgesteld?

De diagnose alzheimer komt niet meteen. Je kan ook dingen vergeten omdat je ouder wordt. Het kan ook een reactie zijn op medicijnen, of het gevolg van een andere aandoening. Je huisarts detecteert de oorzaak van je klachten en verwijst je al dan niet door voor verder onderzoek.

Neurologisch onderzoek wijst uit of de klachten gerelateerd zijn aan dementie. De neuroloog onderzoekt de werking van je zenuwstelsel. Hij test onder andere je reflexen, evenwicht, stappatroon en lichamelijke gevoeligheid.

medicijnen tegen alzheimer

Een overkoepelende behandeling voor de verschillende vormen van dementie bestaat niet. Alzheimerpatiënten krijgen vaak medicijnen voorgeschreven die vooral tijdens de eerste jaren van de ziekte het geheugen stimuleren en gedragsstoornissen vertragen. Het effect van die medicijnen wordt kleiner naarmate de ziekte vordert.

Er volgt ook een bloedonderzoek. Daarmee kan je alzheimer niet opsporen. Het onderzoek is nodig om andere oorzaken van de klachten uit te sluiten. Hierbij ligt de focus op het detecteren van eventuele vitaminetekorten, bloedarmoede of aandoeningen aan organen zoals je schildklier, nieren of lever.

Een mri-scan gaat na of er veranderingen of aandoeningen in je hersenen zichtbaar zijn. Bij deze scan wordt specifiek gezocht naar aanwijzingen voor dementie. De scan detecteert ook eventuele andere aandoeningen of oorzaken zoals een bloeding, tumor of ontsteking in de hersenen.

Via een ruggenprik wordt hersenvocht afgenomen. Onderzoek van het hersenvocht kan bepaalde hersenziekten uitsluiten. Dit deel van het onderzoek gaat ook na welke eiwitten in de hersenen zijn neergeslagen. Dit helpt om de ziekte van Alzheimer op te sporen of uit te sluiten.

• Het is belangrijk om de juiste diagnose zo snel mogelijk te (laten) maken. Hoe sneller alzheimer of een andere vorm van dementie is vastgesteld, hoe sneller er kan worden gestart met gerichte medicatie. Ook kan je als familie of mantelzorger dan sneller anticiperen op bijkomende zorg, hulpmiddelen of eventuele aanpassingen aan de woning.

Een persoon met Alzheimer zal het moeilijker krijgen om mensen te herkennen, dingen te onthouden of aan te leren, te spreken of logische verbanden te leggen. Daarnaast kan de patiënt ook angstig worden, vaak van stemming veranderen, hyperactief zijn, snel boos of agressief worden en zelfs hallucineren.

Mensen met dementie trekken zich vaak terug in wat ze als hun eigen wereld beschouwen. Vaak herhalen ze steeds dezelfde handelingen. Ze kunnen stil voor zich uitstaren, aan hun kleren friemelen, mondbewegingen maken, zich aan- en uitkleden …

Deze symptomen zijn er niet onmiddellijk. Ze nemen toe naarmate de ziekte vordert. Naarmate de ziekte toeneemt, zal de patiënt zich steeds meer terugtrekken in ‘de eigen wereld’. In de laatste fase ontwikkelen zich ook slik- en eetproblemen. 

Om dementie en Alzheimer te kunnen afremmen en gericht te behandelen  is veel onderzoek nodig. Wetenschappers uit binnen- en buitenland zoeken continu naar manieren om dementie te behandelen, te vertragen en te voorkomen. Met als ultieme droom om Alzheimer en andere vormen van dementie te kunnen stoppen.  

stichting alzheimer

In 1995 werd in ons land de Stichting Alzheimer Onderzoek opgericht. De naam van de stichting is intussen veranderd naar Stop Alzheimer. Het doel is onveranderd. Stop Alzheimer financiert fundamenteel, klinisch en psychosociaal onderzoek naar alzheimer. Dit om de ziekte te voorkomen, behandelen en genezen én om de levenskwaliteit te verbeteren van de patiënten. De stichting rekent hiervoor op giften en op opbrengsten van evenementen die zij organiseren.

Meer info over de werking kan je terugvinden op de website van Stop Alzheimer.