Maar liefst een derde van alle vrouwen krijgt te maken met ongewild urineverlies tijdens de zwangerschap. Dat heeft verschillende redenen:
- De omvang van je baarmoeder neemt toe, waardoor de andere organen in de buik steeds minder plaats krijgen. Zo verhoogt ook de druk op je blaas.
- Naarmate je baby groeit en sterker wordt, durft hij of zij weleens een flinke trap uit te delen. Als je kleintje daarbij je blaas begint te bewerken met al z’n kleine ledemaatjes, kan het gebeuren dat je wat urine verliest.
- Tijdens je zwangerschap ‘verzamel’ je sowieso meer urine. Je lichaam slaat meer vocht op, wat je wellicht al opmerkte omdat je steeds vaker moet plassen.
- Je hormoonhuishouding wordt behoorlijk door elkaar geschud tijdens je zwangerschap. Deze hormonale veranderingen zorgen onder meer voor een verslapping van je bekkenbodemspieren. Dat moet ook, want je lichaam bereidt zich stelselmatig voor op de nakende bevalling. Je bekkenbodem heeft verschillende functies, waarvan het afsluiten van de urinebuis er eentje is.
De combinatie van deze elementen maakt dat urineverlies tijdens je zwangerschap eigenlijk best logisch is. Je blaas krijgt extra druk en je sluitspieren verslappen. Zo kan het weleens gebeuren dat je ongewild wat urine verliest wanneer je hoest, niest of lacht. Je bekkenbodem is nu niet meer in staat om voldoende tegendruk te bieden. Eigenlijk heb je nu een soort van stressincontinentie.
Bij urineverlies tijdens de zwangerschap zijn er nog heel wat beïnvloedende factoren. Zo spelen onder meer ook je gewicht, je leeftijd en eventuele eerdere bevallingen een rol.